من النظرة …
فى عنيكى…
بتنادينى الحروف بيرقصلى القلم….
أكتب ليكى وعليكى….
قصيدة غرام من الشجن…
ولما ياخدنى الرمش معاه فى رحلة..
يتوه الفؤاد معاه فى حلم صوته من النغم…
أه وألف أه من نظرة عنيكى…
بتاخدنى معاكى.
لبعيد لبعيد لبعيد لحد خيالى
وأشوف نفسى ما بين الننى.. تشاوريلى … وتنادي عليا بتسبيلة… اجرى عليها…وبسرعه..قلبى…وبنبضى أحضنها واضم عليها الروح بتنهيده…
وأشكيلها من قسوة سكرات عنيكى فى لذتها…وحلاوتها…وبلاقى ملامحى جواها فرحانه….وبترقص على النظرة الحلو وبتعشق. روحى فى هواها…
ومع النظرة..
موج نظرات….
تسرقنى فى لحظات…
والاقى نفسى جواها…
معرفشى الزاى ….
وكمان احس بأسمك على لسانى و شفايفى بتحضنه…وبتسلم عليه….
تسلملى بنظرة عنيك
وأنا اللى هوايا فيك..
ويكفينى قبل ما يكفيك…
عشقى فى لمسة أيديك
…………
محمد لبيب مصيلحى